Toch nog mijn eigen publishing naar al dat gezeik van die anderen. Al dat copy-en en pasten ten spijt, ben ik er achter gekomen dat we allemaal in het zelfde zinkende schip leven, het schip der gedachten, de boot naar het geluk, daar waar we eigenlijk nooit terecht kunnen en zullen komen. Dames en heren dit is de kapitein van het schip, bestemming geluk! Niks geluk, tevredenheid, acceptatie en genieten zijn de sleutelwoorden, het levensvoer der nomaden. Gelukkig ben ik bezig mij zelf terug op de kaart te zetten waar ik mezelf zo had opgesloten in de grootste valkuil des levens, het vastbinden aan de ander om te zorgen dat er stabiliteit en geluk heerst, niks geluk zit in je hart, in je innerlijke ik, jij bent geluk, je bent het zelf. Een goed gereformeerde zou zeggen GOD zit in je zelf, maak er dan wat van. Al die tyfushoeren ten spijt, sta ik nog steeds op mijn benen, ben ik nog steeds mezelf en hoef ik niet te zoeken naar verantwoorde liefde maar krijg ik onverantwoorde geilheid en eerlijke liefde zonder regels en gestoorde bijzaken.
Mensen geniet, geniet, geniet en geniet nog eens....
70, 80 misschien 90 jaar, dat is alles en dan gaat het licht uit.
No comments:
Post a Comment